SOLO Reizen – She only lives once

Voel je je wel eens alleen? Dat werd vaak gevraagd tijdens mijn reis. Natuurlijk voelde ik me soms ellendig en alleen. Trillende benen, tranen. Maar vaak was het totaal het tegenovergestelde. Ik moest letterlijk tijd alleen inplannen. Steeds ontmoette ik leuke medereizigers met mooie plannen. Een klein gesprekje in het hostel of in de bar en daar gingen we, samen op pad alsof je elkaar al jaren kent.

Comfortzone

Ik vind het fascinerend hoe open we allemaal kunnen zijn wanneer we uit onze comfortzone zijn. Voel je je vrij om volledig jezelf te zijn omdat je reisvrienden je thuis niet kennen, evenals je familie, vrienden of collega’s? Ze kunnen je veroordelen omdat je jezelf bent, maar dat is oké. We reizen allemaal voor onszelf en hebben geen verplichtingen naar elkaar. Tot nooit meer ziens. Zo makkelijk is het.

Vriendschap

Het is bijzonder hoe goed bevriend ik werd met sommige reisbuddies die ik onderweg ontmoette. Soms gewoon terwijl we allebei aan het wandelen waren in de stad. Na een aantal dagen samen reizen deel je je gevoelens, angsten, dromen en alles wat er in je omgaat. Het voelt alsof je elkaar als jaren kent. Je bent de hele dag samen in de meest bizarre omstandigheden en het is bijna onmogelijk om niet helemaal jezelf te zijn. Het gaat niet om je carrière thuis, een fancy lifestyle, nieuwe auto’s. Het gaat om hier, nu, reizen, ontdekken, avontuur, plezier, leren van andere culturen.

Het moeilijkste aan alleen reizen vind ik afscheid nemen. Na een perfecte tijd met de beste reisgenoten komt er een moment dat je weer je eigen weg gaat. Dat is het moment wanneer ik alleen reizen even verafschuw en me ellendig voel. Even voelt het alsof niemand om me heen de geweldige groep reizigers die ik heb achtergelaten kan overtreffen. Maar, sorry vrienden, het blijkt dat jullie niet onvervangbaar zijn 😜

Rollercoaster

En dat vind ik zo mooi en leuk aan alleen rondreizen. Die achtbaan van emoties. De uitdaging, de angst, de adrenaline die door je lichaam gaat wanneer je alleen in de middle of nowhere bent, in een volgepropte bus, omringd door niet Engels sprekende locale bevolking (die je aanstaren alsof je een uitstervend diersoort bent). Denkend ‘Kijk mij eens, I’m fucking doing this!’ Ik heb het weer geflikt en het heeft me naar plekken gebracht die zo mooi zijn dat ik ze niet eens kan omschrijven. Samen met reizigers die me veel hebben geleerd. Met hun verhalen, of simpelweg door zo’n inspirerend persoon te zijn